VITAMINE C 500 60 V-Caps PHARMANUTRICS

Vitamine C zorgt voor een betere opname van ijzer in het bloed en een makkelijkere omzetting van foliumzuur, wat een positieve invloed zal hebben op de hematocrietwaarde.

Het lichaam kan zelf geen vitamine C aanmaken. Daarom moeten we het via ons voedsel binnenkrijgen. De gele of rode paprika is in verhouding een grote bron van vitamine C onder de groenten. Bij fruit is dit de kiwi. Een sinaasappel bevat naar verhouding veel minder vitamine C. Een uitgeperste sinaasappel bevat ongeveer evenveel vitamine C als een sinaasappel die wordt gegeten.

Vitamine C verlaat het lichaam in kleine hoeveelheden via de urine. Om gezond te blijven zijn daarom telkens nieuwe vitamines via het voedsel nodig. Dit maakt een dagelijkse inname van extra vitamine C noodzakelijk. Een tekort aan vitamine C uit zich in bot- en spierpijn, rode vlekken, bloeduitstortingen en kan leiden tot bloedarmoede.

Tijdens de zwangerschap en borstvoeding wordt een megadosis vitamine C ontraden.

Vitamine C is volkomen ongevaarlijk. De veiligheid van megadoseringen vitamine C is vastgesteld in tenminste acht placebogecontroleerde dubbelblinde studies en klinische studies zonder placebo, gedurende drie jaar dagelijks tot 10.000 mg vitamine C werd ingenomen. Berichten die stellen dat hoge doses vitamine C calciumoxalaat nierstenen kan veroorzaken zijn terug te voeren op een oude studie waarbij het oxaalzuur (naar later bleek) pas in de reageerbuis was ontstaan.

Vitamine C verhoogt de absorptie van ijzer, verlaagt de absorptie van koper en verstoort de bloedtest voor vitamine B12. Interacties met reguliere of natuurgeneesmiddelen zijn mogelijk. Raadpleeg hiervoor een deskundige.

Hoeveel vitamine C we nodig hebben, is onderwerp van felle discussies. De doseringsadviezen die gegeven worden variëren voor gezonde personen tussen 60 mg en 18.000 mg per dag. Bij ziekte en stress kunnen de doseringsadviezen nog verder oplopen.

Vaak wordt als bovenlimiet de zogenaamde ‘bowel tolerance’ aangehouden: de hoeveelheid vitamine C die net geen diarree veroorzaakt. Niet-opgenomen vitamine C verdwijnt namelijk naar de dikke darm, waar het water aantrekt en zo (osmotische) diarree veroorzaakt.

Bij hogere doseringen vitamine C wordt aangeraden een vitamine C-ascorbatenpoeder te gebruiken. Het is belangrijk de vitamine C-inname over de dag te spreiden om een evenwichtige opname te krijgen. Drie gram over de dag verspreid is veel effectiever dan één keer per dag vijf gram vitamine C. Vitamine C-kauwtabletten en een vitamine C-ascorbatenpoeder zijn voor dit doel zeer geschikt.

Vitamine C (ascorbinezuur) is betrokken bij de opbouw van alle steunweefsels in het lichaam. Het versterkt de invloed van glucosamine. Vitamine C verhoogt ook het effect van MSM. Het stimuleert eveneens de opbouw van kraakbeen. Vitamine C blijkt een goed huwelijk te hebben met vitamine K.

Citrus-bioflavonoïden zijn wateroplosbare stoffen die gevonden worden in citrusvruchten, rozenbottels en andere planten. Zij houden de wand van de bloedvaten soepel en verbeteren de permeabiliteit van de vaatwanden. Ze zijn dus actief tegen ziekten als flebitis en variceuze aders. Dat is ook de reden waarom ze, bij voldoende opname, aanleiding geven tot minder neusbloedingen en minder blauwe plekken bij kneuzingen. Ze versterken bovendien de werking van vitamine C in het lichaam.

Omwille van het sterke antioxidatieve kenmerk zijn ze actief bij het bestrijden van vrije radicalen en helpen zij het ontstaan van degeneratieve ziekten tegen te gaan. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat bioflavonoïden werken in gunstige zin bij ziekten als kanker, hart- en vaatziekten (cholesterolverlagend), diabetes en allergieën.

Citrus-bioflavonoïden zijn zeer krachtige antioxidanten, terug te vinden in hoofdzakelijk citrusvruchten, maar ook in aardappelen, fruit, uien en boekweit. Door het koken en bewerken van voeding verdwijnen ze jammer genoeg voor 50 tot 90 % uit onze voeding.

Vitamine C en bioflavonoïden komen samen in de natuur voor. Een van de rijkste bronnen van deze combinatie is de pulp en schil van citrusfruit en groente. Bioflavonoïden blijken de absorptie en effectiviteit van vitamine C te versterken en zijn in het bijzonder belangrijk voor het onderhoud van gave bloedvaten. Sommige bioflavonoïden beschikken, net als vitamine C, over antioxidanteigenschappen en hebben in-vitro laten zien dat ze zowel vitamine C als adrenaline beschermen tegen oxidatie door koperhoudende enzymen.

Citrus-bioflavonoïden zijn niet giftig. Er is geen interactie met geneesmiddelen. Hierop is echter één uitzondering: tangeretine. Vrouwen die aan borstkanker lijden en tamoxifen innemen, mogen geen citrusvruchten eten en de citrus-bioflavonoïde tangeretine niet gebruiken.

Naar de veiligheid van citrus-bioflavonoïden voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, is nog weinig onderzoek gedaan. Daarom kunnen zij beter geen supplementen met citrus-bioflavonoïden gebruiken.

Naast een synergistische werking met vitamine C en sterke antioxidatieve eigenschappen, werken citrus-bioflavonoïden vooral versterkend op haarvaten, bindweefsel en bloedvatwanden.