QUERCETINE PLUS 60 V-CAPS PHARMANUTRICS

Quercetine komt in hoge concentraties voor in kappertjes (1800 mg/kg), lavas (1700 mg/kg), appels (440 mg/kg), koolsoorten (broccoli, boerenkool, bloemkool), bessen, frambozen, druiven, sperziebonen, knoflook, tomaat en uien, met name rode uien (de hoogste concentraties komen voor in de buitenste ringen). Veel medicinale planten (zoals de Japanse notenboom en het Sint-janskruid), groene thee en vlier danken veel van hun activiteit aan het hoge quercetinegehalte.

Ook wijn is rijk aan quercetine. Aangezien quercetine met name in de druivenschil voorkomt, zijn de gehaltes in rode wijn hoger dan in witte wijn. Daarnaast draagt ook het rijpen van wijn in houtvaten bij aan een hoog quercetinegehalte, aangezien de stof langzaamaan vanuit het hout in de wijn overgaat.

Quercetine gaat deels verloren bij het koken. Ook het schillen van groenten en fruit verlaagt het flavonoïdengehalte drastisch, aangezien met name in de kleurrijke schil hoge concentraties voorkomen (flavonoïden zijn kleurstoffen van planten).

Een gemiddelde voeding levert dagelijks circa 25-50 mg quercetine op.

Quercetine kan hoofdpijn en maagklachten geven. In hoge doses en bij langdurig gebruik kan het nierproblemen veroorzaken. Stop het gebruik daarom met tussenpozen.

Quercetine kan een bloedverdunnend effect hebben. Aan mensen die hier al ‘klassieke’ medicatie voor nemen, wordt aangeraden het gebruik zeker te melden aan hun arts. Stop het gebruik van quercetine voor een chirurgische ingreep. Mensen met maagzweren en schildklierproblemen gebruiken quercetine beter niet zonder voorafgaand overleg met hun arts.

De dagdosis voor quercetine-supplementen ligt tussen 200 en 1200 mg.

Bij gekende allergie of hypersensitiviteit voor aalbessen of één van de ingrediënten. Bij oedemen door hart- of nierlijden. Zwarte bes, of het sap ervan, wordt afgeraden bij kinderen onder de 4 jaar wegens het gehalte aan kleurstoffen en salicylzuur.

Bij gebruik van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid zijn normaal gezien geen bijwerkingen te verwachten. Er worden bij klinische studies zelden nevenwerkingen gemeld na orale consumptie van de bessen en knoppen van aalbessen. Op basis van diverse studies blijkt dat Ribes nigrum goed wordt verdragen tot een dosis van 3 keer 1000 mg per dag.

Ribes nigrum bessen, gestandaardiseerd op 25% anthocyaninen: daags 200 mg al naargelang de soort aandoening, de ernst van de aandoening en het gewicht van de patiënt.

Synergisme met andere stoffen/producten uit dit compendium.

Vitamine C activeert het afweersysteem, vult de antioxidanten aan in het lichaam en versnelt herstel na ziekte. De beste vormen van vitamine C zijn de zogenaamde ‘ontzuurde’ vormen. Dit zijn de mineraalascorbaten, die milder voor de maagwand zijn en beter worden opgenomen. Onderzoeken naar de farmacologische werking van mineraalascorbaten hebben aangetoond dat de resorptie dubbel zo snel verloopt vergeleken met toediening van vitamine C in de vorm van ascorbinezuur.

Vitamine C helpt in de afbraak van histamine en heeft ook een remmende werking op de aanmaak van histamine. Histamine komt vrij bij ontstekingsreacties, onder andere als gevolg van insectenbeten, allergische reacties en verbranding. Daarom is vitamine C buitengewoon nuttig bij het herstel van een ontsteking.

Antihistaminica verhinderen dat histamine uit zijn schuilplaats komt. Een andere methode is om de hoeveelheden in de opslagplaatsen te verminderen door extra vitamine B3 of het te vernietigen bij de vrijmaking door extra vitamine C in te nemen. Vitamine C is van belang bij alle histamine-gemedieerde toxische reacties, zoals insecten en slangenbeten, giftige planten en andere allergische reacties.

Vitamine C is het antivirusmiddel bij uitstek. Wanneer we vitamine C in voldoende hoge dosering innemen, dan is het lichaam in staat om met behulp van deze vitamine zélf interferon aan te maken. Amerikaanse wetenschappers voerden een onderzoek uit onder 30 gezonde jonge mannen die geen vitaminetabletten gebruikten. Hun vitamine C-spiegel was bij aanvang gemiddeld 30 µmol/l bij een dagelijkse inname van gemiddeld 100 mg vitamine C per dag. De helft kreeg gedurende acht weken tijdens het hoogtepunt van het verkoudheidseizoen dagelijks een capsule met 1000 mg vitamine C of een placebo. In de vitamine C-groep was het aantal mensen dat verkouden werd 45% lager dan en de duur van de verkoudheden was 59% korter. Ook bleek dat men in de vitamine C-groep iets actiever was geworden wat mogelijk te danken is aan het verminderen van een aan een vitamine C-tekort te wijten neerslachtigheid bij enkele personen.

Vitamine C komt voor in alle verse groenten- en fruitsoorten. Voor de groenten geldt dat als je ze kookt, het vitaminegehalte minder wordt. Guave, rode paprika, peterselie, kiwi, broccoli, spruitjes, aardbeiden, papaya, boerenkool en sinaasappel zijn bijzonder rijk aan vitamine C.

Een tekort aan vitamine C zorgt in de eerste plaats voor verminderde weerstand, wondgenezing en opbouw van bindweefsel. De meest bekende ziekte als gevolg van een vitamine C-tekort is scheurbuik, vroeger berucht bij bemanningen van zeilschepen op lange routes. De verschijnselen van scheurbuik zijn eerst gewichtsverlies, slapeloosheid, grote vermoeidheid en een verminderde weerstand. Daarna tandvleesbloedingen en andere inwendige bloedingen. In een nog later stadium wanneer er sprake is van een zeer ernstig vitamine C-tekort, vallen de tanden uit, waardoor het tandvlees nog verder achteruit gaat.

Tijdens de zwangerschap en borstvoeding wordt een megadosis vitamine C ontraden.

Vitamine C (ascorbinezuur) is betrokken bij de opbouw van alle steunweefsels in het lichaam. Het versterkt de invloed van glucosamine. Vitamine C verhoogt ook het effect van MSM.

De maximale veilige dosis voor vitamine C is door de Gezondheidsraad vastgesteld op maximaal 30 x de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH), namelijk 2000 milligram per dag. Dit komt overeen met 33 sinaasappelen.

Vitamine C verhoogt de absorptie van ijzer, verlaagt de absorptie van koper en verstoort de bloedtest voor vitamine B12. Interacties met reguliere of natuurgeneesmiddelen zijn mogelijk. Raadpleeg hiervoor een deskundige.

Bij doseringen vitamine C die hoger liggen dan het lichaam nodig heeft, kan de niet-opgenomen vitamine C in de dikke darm water aantrekken en zo (osmotische) diarree veroorzaken (‘bowel tolerance’). Wanneer de dosering verlaagd wordt, verdwijnt dit verschijnsel.

Vitamine C is volkomen ongevaarlijk. De veiligheid van megadoseringen vitamine C is vastgesteld in tenminste acht placebogecontroleerde dubbelblinde studies en klinische studies zonder placebo, waarbij tot drie jaar lang dagelijks tot 10000 mg vitamine C werd ingenomen. Berichten die stellen dat hoge doses vitamine C-calciumoxalaat nierstenen kunnen veroorzaken zijn terug te voeren op een oude studie waarbij het oxaalzuur (naar later bleek) pas in de reageerbuis was ontstaan.