SELENIUM 200 PHARMANUTRICS 100 tabl

L-seleno-methionine is een aminozuur L-methionine met op de plaats van het zwavelatoom een seleniumatoom. Selenomethionine is dus iets heel anders dan aan methionine (of andere aminozuren) gecheleerd selenium. Selenomethionine is uniek omdat het selenium integraal deel uitmaakt van het molecuul, en dus één chemische entiteit is en als geheel wordt ingebouwd in lichaamseiwitten. Dat maakt selenomethionine niet alleen veiliger, maar ook beter biologisch beschikbaar dan wanneer selenium en methionine enkel gecheleerd waren. Selenomethionine wordt vanuit het duodenum vrijwel 100% geabsorbeerd.

Net als anorganische seleenzouten, zoals natriumseleniet of natriumselenaat, wordt selenomethionine goed geabsorbeerd door het lichaam vanuit het gastro-intestinale stelsel. De biobeschikbaarheid van selenomethionine bleek in een aantal studies bij mensen en dieren evenwel 1,5 tot 2 maal zo hoog te zijn als die van anorganische vormen van seleen. De halfwaardetijd van L-selenomethionine is 252 dagen, dit is langer dan die van anorganisch seleniet (102 dagen). Na absorptie wordt selenomethionine gemetaboliseerd tot andere organische seleenverbindingen (bijvoorbeeld selenocysteïne) of wordt het seleen via eiwitsynthese opgeslagen in selenoproteïnes, waaruit het nadien door katabolisme kan vrijkomen.

Seleen is een chronisch toxische stof. Men moet er dus op toezien dat de inname van seleen de toegelaten dagelijkse dosis niet overschrijdt. Een teveel aan seleen kan aanleiding geven tot selenose (seleenvergiftiging).

In een gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek kregen 24 patiënten met intrinsieke astma gedurende 14 weken 100 microgram selenium per dag in de vorm van natriumseleniet of een placebo. In de seleniumgroep steeg de seleniumconcentratie in het serum significant. Tevens steeg de activiteit van het van selenium afhankelijke enzym glutathionperoxidase in de bloedplaatjes. Daarnaast verminderde de aggregatie van bloedplaatjes onomkeerbaar. In de placebogroep werden geen veranderingen waargenomen. In de seleniumgroep was er een significante klinische verbetering. Na klinische evaluatie van iedere patiënt, werd in de placebogroep geen enkele verbetering geconstateerd. Tot slot zou de combinatie van seleniumsuppletie met andere antioxidanten meer perspectieven op verbetering van intrinsieke astma kunnen bieden.

Veel van de klinische werkingen van selenium hangen samen met het feit dat selenium integraal deel uitmaakt van de vier enzymen van het glutathion-peroxidase enzymsysteem, een belangrijke sleutelcomponent van de lichaamseigen, enzymatische afweer tegen oxidatieve stress in onder andere hartspierweefsel. Seleniumdeficiëntie heeft dan ook een verminderde activiteit van dit enzymsysteem tot gevolg en een vergrote gevoeligheid voor oxidatieve stress.

Een voldoende hoge spiegel van selenium is in staat zware metalen als cadmium, zilver, kwik en lood te binden en de toxiciteit ervan te verminderen. Ook is selenium essentieel voor het cytochroom P450 enzymsysteem, dat verantwoordelijk is voor het detoxificeren van lichaamsvreemde stoffen in de lever.

Het immuunsysteem van de mens is zeer afhankelijk van de hoeveelheid selenium die in het lichaam aanwezig is, vooral wat betreft het functioneren van de macrofagen (vreetcellen).

Selenium is zowel bij mannen als vrouwen essentieel voor de vruchtbaarheid. Zo speelt selenium een essentiele rol bij de vorming van gezond sperma. Een gebrek aan selenium is één van de veroorzakers van schade aan het DNA van de zaadcellen.  Selenium is ook nodig voor de testosteronproductie. Voor mannen met een kinderwens is de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid selenium ongeveer 10 mg. Selenium is onder andere te vinden in paranoten, (orgaan)vlees, granen, uien, spruitjes, broccoli, fruit en vis. De opname van selenium verbetert in combinatie met vitamines van de B-groep.

Dr. W. Hartley kwam al in 1960 met onderzoekresultaten die aantoonden dat seleniumsuppletie bij dieren (schapen) een flinke versterking liet zien van hun voortplantingsvermogen. In 1967 volgde een onderzoek van dr. S. Gunn waarbij hij bewees dat selenium een krachtige bescherming biedt tegen schade aan de teelballen door cadmium, een giftig metaal dat ons milieu verziekt. Verder onderzoek liet zien dat mannetjesdieren die een extreem laag seleniumgehalte hebben onvruchtbaar zijn. Ze produceren minder zaadcellen waarbij ook de beweeglijkheid laag is en de flagellum makkelijk afbreekt waardoor het bevruchtingsproces uiterst moeizaam verloopt.  Zaadcellen beschikken normaal gesproken over veel selenium. Bij geslachtsgemeenschap verliest de man dan ook flinke hoeveelheden. Ook de vrouwelijke voortplantingsorganen bevatten selenium, maar in iets kleinere hoeveelheden.

Psoriasis is een chronische huidaandoening die verschillende uitingsvormen heeft. In deze gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde studie werden twee ernstige vormen van psoriasis behandeld, erythrodermische psoriasis (gegeneraliseerde psoriasis) en arthritis psoriatica (gewrichtspsoriasis). Bij erythrodermische psoriasis is meer dan 70% van de huid bedekt met psoriasisplekken en arthritis psoriatica is een aandoening die op een reumatische gewrichtsaandoening lijkt.

In totaal werden 58 patiënten met ernstige psoriasis opgenomen in een ziekenhuis en behandeld volgens het conventionele protocol. Naast de conventionele therapie werd de helft van de groep gedurende 30-35 dagen, behandeld met co-enzym Q10 (50 mg/dag), vitamine E (alfatocoferol 50 mg/dag) en selenium (48 mcg/dag) opgelost in sojalecithine. De andere groep kreeg in die periode alleen sojalecithine. Na de behandeling bleek de groep die de suppletie had gekregen significant minder symptomen van psoriasis te hebben en waren de markers voor oxidatieve stress genormaliseerd.

Selenium is onder andere te vinden in paranoten, (orgaan)vlees, granen, uien, spruitjes, broccoli, fruit en vis.

Vermijd gebruik tijdens zwangerschap en borstvoeding (vanwege onvoldoende gegevens).

Selenium heeft een relatief kleine veiligheidsmarge. Bij doseringen van 200-400 mcg elementair selenium per dag zijn nooit negatieve bijwerkingen geconstateerd. Bij hogere, therapeutische, doseringen is het zinvol om van tijd tot tijd de bloed-seleniumspiegel te controleren. Bij dagdoseringen boven 750-800 mcg elementair selenium kan soms selenose optreden. Dit gaat gepaard met een knoflookgeur, gele verkleuring van de huid, haaruitval, veranderingen in nagels en botten, verkleuringen van tanden, irritatie van de luchtwegen, misselijkheid, overgeven en/of geïrriteerdheid. Deze verschijnselen zijn volledig reversibel na het stoppen met de seleniumsuppletie.

Selenium kan het toxische effect van bepaalde medicijnen verminderen. Ook andere interacties met reguliere of natuurgeneesmiddelen zijn mogelijk. Raadpleeg hiervoor een deskundige.

Onderhoudsdoseringen selenium, ter preventie van degeneratieve ziektebeelden, kunnen variëren tussen 50 en 200 mcg per dag. Therapeutisch kan selenium gebruikt worden in doseringen tot drie keer 200 mcg per dag. Onder goede medische begeleiding kan de dosis bij seleniumdeficiënte patiënten eventueel verhoogd worden tot 800 mcg per dag. Doseringen boven 800 mcg zijn in principe toxisch. Omdat selenium vaak ook nog in andere supplementen wordt verwerkt, wordt aangeraden om zonder goede monitoring de adviesdosering van 200 mcg selenium per dag niet te overschrijden.

In vitro experimenten laten een synergie zien tussen vitamine E, selenium en zwavelhoudende aminozuren, die de precursors zijn van glutathion en glutathion-peroxidase. Bij een tekort aan vitamine E worden de vrije radicalen geëlimineerd door glutathionperoxidase. Als basissuppletie raden wij naast selenium een basissuppletie van een goede multi en vitamine C aan.