CIRCULIX PLUS 120 CAPS PHARMANUTRICS

Citrus-bioflavonoïden zijn niet giftig. Er is geen interactie met geneesmiddelen. Hierop is echter één uitzondering: tangeretine. Vrouwen die aan borstkanker lijden en tamoxifen innemen, mogen geen citrusvruchten eten en de citrus-bioflavonoïde tangeretine niet gebruiken.

Naar de veiligheid van citrus-bioflavonoïden voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, is nog weinig onderzoek gedaan. Daarom kunnen zij beter geen supplementen met citrus-bioflavonoïden gebruiken.

Naast een synergistische werking met vitamine C en sterke antioxidatieve eigenschappen, werken citrus-bioflavonoïden vooral versterkend op haarvaten, bindweefsel en bloedvatwanden.

Astragalus wordt in de traditionele Chinese geneeskunde al eeuwen gebruikt om de lichaamsweerstand te verhogen en als adaptogeen kruid (“Huang qi”) om levensenergie (“Qi”) te versterken bij vermoeidheid. De legendarische Chinese keizer Shen-Nong was een frequent gebruiker. Vooral de wortel van de plant is nuttig. De Radix Astragali wordt in de lente geoogst van een vier tot zeven jaar oude plant.

Bij de aangegeven doses treden normaal geen bijwerkingen op. Hogere doses kunnen leiden tot maagdarmklachten en diarree. Astragalus is echter niet bestemd voor de acute fase van een infectie met uitgesproken koorts.

Er zijn mogelijke interacties met antitumorale middelen. Astragalus kan toxiciteit ervan verminderen. Eveneens interacties met recombinant Interleukine-2. De interactie hier ligt erin dat astragalus de benodigde dosis van rIL-2 vermindert, waardoor de kans op nevenwerkingen afneemt. Eveneens interacties met het antivirale middel acyclovir, immunosuppresieve middelen en immunostimulerende en immunomodulerende voedingssupplementen en kruiden.

De saponinen in kastanje zaadextracten kunnen gastro-intestinale irritaties geven. Daarnaast kunnen extracten door de cumarineconcentratie interfereren met anticoagulantie- of coagulantietherapie, andere geneesmiddelen of fytotherapeutica. Het extract is gecontra-indiceerd voor patiënten met nier- of leverfunctiestoornissen. Gebruik tijdens de zwangerschap of lactatieperiode dient men te vermijden daar de veiligheid van de Aesculus hippocastanum nog niet is aangetoond.

Te hoge doses kunnen bijwerkingen veroorzaken. Als adviesdosering wordt het gebruik van 30-150 mg aescine per dag genoemd. Milde bijwerkingen zijn misselijkheid, overgeven, krampen of huiduitslag. Zeer zelden is melding gemaakt van ernstige bijwerkingen (shock, toxische nieraandoeningen, leverontsteking, nierbeschadiging).

Er zijn mogelijke interacties met medicijnen die bloedverdunnend werken. Eveneens interacties met nefrotoxische medicaties, zoals gentamycine. Paardenkastanje kan de gastro-intestinale absorptie beïnvloeden van medicijnen en andere kruiden, alsook door zijn looistoffen de absorptie van bivalente mineralen.

Bij doorbloedingsstoornissen kent de paardenkastanje een uitstekende combinatie met Ruscus aculeatus (Stekelige muizendoorn).

Knoflook stimuleert de activiteit van macrofagen, lymfocyten en natural killer cells. Door het remmen van de enzymen lipoxygenase en cyclo-oxygenase vermindert knoflook de ongecontroleerde vorming van ontstekingsbevorderende eicosanoïden (prostaglandines, leukotriënen en tromboxanen).

Wees voorzichtig met het gebruik van een allium sativum-extract voor en vlak na een operatie en bij het gebruik van antistollingsmedicatie (zoals warfarine, indomethacine en aspirine), aangezien knoflook de bloedstolling vertraagt. Allium sativum-extract is gecontra-indiceerd bij een overgevoeligheid voor knoflook en bij het gebruik van proteaseremmers tegen het HIV-virus. Knoflook kan de bloedspiegel van proteaseremmers namelijk aanzienlijk verlagen.

Soms leidt het gebruik van Allium sativum-extracten (vooral in hoge doseringen) tot misselijkheid, duizeligheid, maagklachten of irritatie van de slijmvliezen in het maagdarmkanaal. Verlaging van de dosis verhelpt dergelijke klachten in de regel. Een allergische reactie is in principe mogelijk, maar is heel zeldzaam.

Let op bij het gebruik van bloedglucoseverlagende medicijnen (sulfonylurea), want in combinatie met knoflook kan de bloedglucosespiegel sterker dalen. Ook kan knoflookextract in theorie de werking van statines (cholesterolverlagende medicatie) en ACE-remmers (medicatie tegen hoge bloeddruk) versterken. Gebruik van hoge doses Allium sativum-extract wordt bij het gebruik van genoemde medicatie voor de veiligheid afgeraden. Tot slot is bekend dat Allium sativum-extract de werking van antibiotica potentieert.

Supplementen die naast een Allium sativum-extract, afhankelijk van de indicatie, ingezet kunnen worden zijn onder meer omega-3 vetzuren, vitamine E, alfa-liponzuur, antioxidanten, chlorella en een goed probioticum. Bij candidiasis en andere schimmelinfecties is caprylzuur naast een Allium sativum-extract een goede keuze.

Zeer veilig bij therapeutische dosis. Uiterst zelden kunnen maagklachten of misselijkheid optreden. Voorzichtigheid is wel geboden bij mensen met gastro-oesofageale reflux, gastritis en maagzweren. Best niet aanwenden tijdens de eerste drie maanden van de zwangerschap.

Er zijn mogelijke interacties met medicijnen die bloeddrukverlagend of bloeddrukverhogend verwerken, evenals geneesmiddelen met een bloedverdunnende werking. Vanwege de vaatvernauwende werking is het gebruik van Muizendoorn eerder af te raden.

Synergistische werking met OPC bij perifere doorbloedingsstoornissen.

In Vlaanderen is de Ginkgo biloba bekend als ginkgoboom of tempelboom. De naam verwijst naar het voorkomen van deze boom rond de tempels in oude tijden. De Chinezen zagen de tempelboom als een heilige boom. Ze vereerden en beschermden de boom.

Oorspronkelijk komt de ginkgoboom uit de bergwouden van China, vooral beneden de rivier Jangtsekiang in Zuid-Oost China en behoort tot de familie van de Ginkgoaceae. De ginkgoboom is de laatst overgebleven soort van deze familie. De boom wordt nogal eens een “levend fossiel” genoemd omdat deze zo’n sterke overlevingskracht heeft. De boom overleefde zelfs de nucleaire explosie in Hiroshima.

In de oude Chinese kruidenboeken werd het inhaleren van dampen van een heet aftreksel van ginkgobladeren al aanbevolen bij talloze klachten waaronder astma, bronchitis, hoest, maagbezwaren, huidziekten, hypertensie, onrust, oorsuizen, tuberculose, blaasklachten en vaginale afscheiding.

Behalve de bladeren pasten de Chinezen ook de zaden (“bai gou”) toe. In gekookte vorm zouden ze een spijsverteringshulp zijn, vooral als men deze voor de maaltijd innam. Tussen de maaltijden ingenomen werkten de zaden als laxans. De gekookte zaden werden eveneens aanbevolen om de werking van alcohol af te zwakken en in geroosterde vorm verkochten handelaren ze als een ware delicatesse op Chinese markten.

Uitgangspunt voor droogextracten van Ginkgo biloba is het gedroogde blad welke men in een water/ acetonmengsel extraheert. Nadat het eerste extract verkregen is, verwijdert men ongewenste inhoudsstoffen. Via een speciale opwerking van het ruwe extract vindt daarna een sterke verhoging plaats van het gehalte aan biologisch actieve stoffen, tot het juiste gestandaardiseerde eindproduct is verkregen (50:1). Met dit gestandaardiseerde product als basis zijn honderden wetenschappelijke onderzoeken gedaan welke zich voornamelijk concentreerden op de effectiviteit van dit ginkgo-extract bij cerebrale en perifere doorbloedingsstoornissen.

Er zijn meer dan veertig goed uitgevoerde en gecontroleerde onderzoeken gepubliceerd waaruit het positieve effect blijkt van het gestandaardiseerde ginkgo bladextract bij de behandeling van cerebrale doorbloedingsstoornissen. Bij een minder goede doorbloeding van de hersenen treden klachten op die op het eerste gezicht lijken op de eerste tekenen van dementie. Er is sprake van een breed symptomencomplex welke aangeduid wordt als “cerebrale insufficiëntie”. De meest voorkomende symptomen van dit complex zijn concentratieverlies, vergeetachtigheid, vermoeidheid (zowel fysiek als psychisch), angst en duizeligheid.

Vaak herkent men deze klachten niet als tekens van cerebrale insufficiëntie. Men brengt deze klachten, zeker als het alleen om concentratieverlies of vergeetachtigheid gaat, onder de noemer “ouderdomsklachten” en stelt dat de patiënt ermee moet leren leven omdat hier geen adequate medicatie voor bestaat. Uitgebreide wetenschappelijke klinische onderzoeken toonden echter het positieve effect van ginkgo bladextracten bij cerebrale doorbloedingsstoornissen.

Er is weinig bekend over interacties van ginkgo bladextracten met reguliere geneesmiddelen. Evenmin bestaan er publicaties over de veiligheid van het gebruik tijdens de zwangerschap en de lactatieperiode. Veiligheidshalve ontraadt men het gebruik van extracten in genoemde perioden.

Intoxicatieverschijnselen met ginkgo bladextracten zijn tot op heden niet gemeld. Door specifieke opwerking van de biologisch actieve stoffen verwijdert men vrijwel volledig ongewenste inhoudsstoffen uit het extract. Heel zelden is melding gemaakt van lichte maagdarmklachten, hoofdpijn of allergische reacties bij inname van gestandaardiseerde bladextracten. Bij genoemde bijwerkingen gebruikten de patiënten ook reguliere geneesmiddelen, waardoor gemelde reacties niet alleen aan het gebruik van het ginkgo-extract zijn toe te schrijven.

Er zijn mogelijke interacties met geneesmiddelen die bloedverdunnend werken, evenals interacties met MAO-inhibitoren. Ginkgo enkel op voorschrift van arts nemen wanneer eveneens sprake is van anti-epileptica en antihypertensiva.

Een behandelduur van minimaal 8 tot 12 weken wordt geadviseerd ten einde de resultaten optimaal te kunnen beoordelen. Bij matige tot ernstige doorbloedingsstoornissen is een langdurige behandelperiode (minimaal een half jaar) veelal noodzakelijk.