PARAXI PLUS 90 V-CAPS PHARMANUTRICS

In China en Indonesië was de kruidnagel al eeuwen voor onze jaartelling bekend. In China moest wie het woord wilde voeren tot de keizer een kruidnagel in de mond stoppen om zijn lucht te zuiveren. De Romeinen hebben de kruidnagel in Europa geïntroduceerd. Gedurende de middeleeuwen werd de kruidnagel in Europa niet veel gebruikt, omdat het zo duur was.

• Onderdeel van een parasietenkruidenkuur

Er zijn drie planten die zeer sterke natuurlijke chemicaliën bevatten. Ze worden daarom simultaan in een parasietenkuur gebruikt: zwarte walnootschil, kruidnagel en alsemkruid.

Kruidnagel heeft betrekking op de eitjes. Als je alleen kruiden zou gebruiken voor de volwassen parasieten, zullen de eitjes en andere parasieten snel groeien en volwassen worden en weer meer eitjes leggen. Vandaar dus dat je de drie kruiden als één behandeling moet zien en gelijktijdig moet gebruiken.

Kruidnagelpoeder wordt verkregen van de bast van de eugenia caryophyllata. Het stimuleert, door zijn eugenolgehalte, de slijmopbouw bij maagzweren en verbetert de kwaliteit van het maagsap. Door regelmatig gebruik van kruidnagel voorkom je het huisvesten van darmparasieten. Het werkt als een sterk antiparasieten, antischimmel en antiviraal kruid en heeft ontstekingsremmende eigenschappen. Daarnaast werkt het goed bij pijn.

• Contra-indicaties

Kruidnagel niet medicinaal gebruiken bij zwangerschap. Eveneens niet gebruiken tijdens het zogen. Geen kruidnagel geven aan kinderen beneden de twee jaar. Niet gebruiken bij allergie op Myrtaceae.

• Eventuele bijwerkingen

Overdosis kan leiden tot gastro-enteritis, levercelnecrose, bloedstollingsstoornissen, longoedeem, stuipen en depressie van het zenuwstelsel.

• Interacties

Er zijn mogelijke interacties met medicijnen die bloedverdunnend werken: anticoagulantia, aspirines, anti-aggregantia en NSAID’s. Neem dan ook enkel kruidnagelpreparaten op voorschrift van een arts.

• Synergisme

In de kruidnagel zit naast eugenol de flavonoïden kaempferol en rhamnetine. Deze stoffen helpen mee om de ontstekingsremmende eigenschappen van eugenol te vergroten. Samen zorgen deze fytonutriënten ervoor dat kruidnagel een antioxidantwerking heeft. Kaempferol staat bekend om zijn synergetische effecten. Dat wil zeggen dat het de eigenschappen van andere stoffen versterkt. In samenwerking met quercetine kan kaempferol kankercellen bestrijden.

2. Juglans regia (Okkernootboom)

Kan gebruikt worden bij

Darmparasieten; als infectie- en ontstekingswerend middel

• Werking en mechanisme

De okkernootboom is afkomstig uit Klein-Azië. Hij werd oostwaarts vanuit Perzië via Afghanistan over de Himalaya naar China tot in Japan verspreid. Anderzijds werd hij onder Alexander de Grote in Griekenland ingevoerd en van daaruit naar Italië, Frankrijk en de rest van Europa gebracht.

Uit onderzoek van het Hospital Clinico in Barcelona blijkt dat okkernoten een positieve rol vervullen binnen de voeding. Ze leveren een bijdrage aan het flexibel en elastisch houden van de aderen. Ze verbeteren de conditie van endotheelcellen op de binnenwand van bloedvaten. Wetenschappers van de University of Scranton in Pennsylvania vonden bij onderzoek dat walnoten bijna twee keer zoveel antioxidanten bevatten als amandelen, pinda’s, pistachenoten, hazelnoten, paranoten, cashewnoten, macadamia’s en pecannoten. Verder blijkt uit dierproeven dat walnoten bij muizen remmend werken bij borstkanker en darmkanker.

• Antiparasitaire werking

Alle soorten dieren, inclusief de mens, zijn vatbaar voor besmetting door parasieten. Okkernoot is een zeer effectieve natuurlijke antiparasitaire.

Okkernoot doodt volwassenen parasieten, maar ook parasieten die nog in ontwikkeling zijn. Het is een waardevolle remedie tegen obstipatie. De stoffen van het okkernootblad zijn ook waardevol bij onder andere diarree, ontstekingen (vooral in de mond en keel), huidaandoeningen (zoals eczeem, acne), schimmels, klierzwellingen en herpes. Het wordt al honderden jaren gebruikt door de indianen als een antiparasieten, antibacterie, antischimmel en antiviraal geneesmiddel.

• Contra-indicaties

Niet inwendig gebruiken bij zwangerschap en bij kinderen onder de drie jaar. Eveneens niet inwendig gebruiken bij ontstekingen van het maagdarmkanaal, gastritis en spastisch colon.

• Eventuele bijwerkingen

Te langdurig gebruik dient vermeden te worden, vanwege de mogelijke mutagene werking van het juglon (aangetoond bij proefdieren). Inwendig gebruik kan bij gevoelige personen door de looistoffen aanleiding geven tot het prikkeling van de maag met misselijkheid en braken tot gevolg.

• Interacties

Vanwege de looistoffen niet verenigbaar met ijzerzouten, jodium en geneeskruiden met alkaloïden of slijmstoffen.

• Synergisme

Synergistische werking met kruidnagel en alsemkruid tegen darmparasieten. Synergie met Viola tricolor (Driekleurig viooltje), Urtica dioca (Grote brandnetel) en Frangula alnus (Vuilboombast) in een bloedzuiverende kuur.

3. Foeniculum vulgare (Venkel)

Kan gebruikt worden bij

Darmparasieten; moeilijke spijsvertering; opgeblazen gevoel

• Werking en mechanisme

Venkel is oorspronkelijk afkomstig uit Azië en werd via middeleeuwse handelsroutes naar Europa vervoerd. Vooral in Zuid-Europa wordt de plant veel verbouwd en is er een belangrijk ingrediënt van onder meer salades.

Venkel wordt al sinds de Romeinse tijd toegepast. Venkelzaad werd in de middeleeuwen gebruikt om tijdens de vastenperiode het hongergevoel te onderdrukken. Venkel wordt in de kruidengeneeskunde vooral gewaardeerd vanwege de heilzame werking op de spijsvertering.

• Tegen darmparasieten

Door het gebruik van bepaalde planten en kruiden kan men op een natuurlijke en simpele manier de in het menselijk lichaam aanwezige parasieten doden. Veel plantensoorten bestonden al duizenden jaren voor de mens en wapenden zichzelf tegen wormen, amoeben, bacteriën en virussen. Venkel is virus- en bacteriedodend en kan dan ook effectief worden ingezet tegen darmparasieten.

• Ter bevordering van de spijsvertering

Venkel is een zeer gezonde groente: het bevat weinig calorieën, is volkomen vetvrij en is een goede bron van mineralen. Daarnaast wordt venkel gebruikt als geneeskrachtig kruid, althans enkel de (gedroogde) zaadjes van de plant. Het is bekend dat ze de spijsvertering bevorderen, de vorming van darmgassen tegengaan en helpen tegen een opgeblazen gevoel.

• Contra-indicaties

Etherische olie van venkel of hoge doses van andere preparaten niet aan zwangere vrouwen geven, of zuigelingen en kleine kinderen onder de twee jaar. Bij diverticulitis, diverticulose, maag- of duodenumulcus, oesophale reflux, gastro-intestinale aandoeningen, spastisch colon, colitis ulcerosa: enkel op voorschrift van een arts.

• Eventuele bijwerkingen

Overdosis van etherische olie (reeds vanaf 1 à 5 g) kan epileptiforme convulsies, beven, longoedeem, ademnood, onrusttoestanden en hallucinaties geven. Venkelpreparaten niet langer dan enkele weken gebruiken zonder een arts te consulteren.

• Interacties

Er zijn mogelijke interacties met medicijnen die bloedverdunnend werken. De wortel van Venkel kan door zijn diuretisch effect de elektrolytenbalans veranderen in het lichaam en moet dus met voorzichtigheid voorgeschreven worden bij gebruik van de volgende medicijnen: anti-aritmica, hartglycosiden, lithium, kaliumdrijvende diuretica en kaliumsparende diuretica, theophylline.

• Synergisme

Met Carum carvi (Echte karwij) bij moeilijke spijsvertering en volheidsgevoel en winderigheid. Synergisme met Trigonella foenum graecum (Fenegriekzaad), Anethum graveolens (Dillevruchten) en Pimpinella anisum (Anijsvruchten) ter bevordering van de borstvoeding.

4. Origanum vulgare (Wilde marjolein)

Kan gebruikt worden bij

Candidiasis en parasitaire infecties

• Werking en mechanisme

Wilde oregano (Origanum vulgare) behoort tot de groep van Lamiaceae waartoe ook rozemarijn, tijm en munt behoren. Origanum is de klassieke Griekse naam welke is afgeleid van de woorden ‘Oros’ (‘Berg’) en ‘Ganos’ (‘Vreugde’) die verwijzen naar de mooie verschijning in de bergen, ofwel van ‘Origanon’ dat ‘bitter kruid’ betekent.

Wilde oregano (Origanum vulgare), verwarrend genoeg ook wel ‘wilde marjolein’ genoemd, is een kruid dat rijk is aan het fenol carvacrol dat  zich kenmerkt door een pittige bittere smaak met een lichte warmtesensatie. Dit in tegenstelling tot Origanum majorana of echte marjolein dat ook wel zoete oregano wordt genoemd en veel in de keuken wordt gebruikt, maar minder rijk is aan therapeutische substanties.

Vele plantaardige substanties blijken in meer of mindere mate een breedspectrum therapeuticum te zijn tegen zowel bacteriën, gisten, schimmels, parasieten als virussen. Wilde oregano-olie lijkt in dit opzicht een alleskunner. Veterinair onderzoek ten behoeve van de veeteelt en pluimveehouderij ziet mogelijkheden om het antibioticagebruik terug te dringen middels het gebruik van wilde oregano-olie in voeders. De humane voedingsindustrie is meer geïnteresseerd in wilde oregano-olie als natuurlijk conserveermiddel. De oude Egyptenaren gebruikten oregano al om voeding te conserveren en wonden te reinigen. De oude Grieken pasten het ook toe bij hoofdpijn, zweren, longziekten, astma en spasmen. In het huidige Griekenland wordt thee van oregano als volksmedicijn gebruikt bij verkoudheden, keelpijn, griep, maagzweren en andere maag-darmklachten.

De etherische olie van de wilde oreganovariëteiten bestaat vooral uit carvacrol gevolgd door zijn precursors p-cymeen en gammaterpineen. Dit zijn ook de precursors voor thymol dat een isomeer is van carvacrol, maar dat in wilde oregano-olie uit de oostelijke mediterrane gebergten slechts een klein percentage vormt ten opzichte van carvacrol. Van nature kunnen concentraties verschillen. Halffabricaten van de etherische olie kunnen worden gestandaardiseerd voor verdere verwerking.

• Antiparasitaire werking

Een oregano-olie-emulsie van 600 mg per dag gedurende 6 weken aan 14 patiënten met darmparasieten (Blastocystis hominis, Entamoebe hartmanni en Endolimax nana) resulteerde in een complete eliminatie van Entamoebe hartmanni (4 patiënten), Endolimax nana (1 patiënt) en Blastocystis hominis (8 patiënten). Bij 3 andere patiënten daalde de score voor Blastocystis hominis. Bij 7 van deze 11 patiënten met Blastocystis hominis verbeterden de maag-darmklachten.

In-vitro-onderzoek toont verder dat carvacrolrijke oregano-olie klinisch van nut kan zijn voor de behandeling van Giardia lamblia. De concentratie van de carvacrolrijke oregano-olie van twee verschillende soorten bedroeg 71 tot 85 microgram/ml en blokkeerde binnen een uur de adhesieve eigenschappen van de parasiet waarbij in de navolgende tijd tevens de helft van het aantal parasieten werd gedood. Een enkel vergelijkend in-vitro-onderzoek met een bestaand medicijn tegen Giardia (Tinidazole) toont zelfs dat een wilde oregano-olie beter werkt dan Tinidazole (anti-giardia-medicijn).

• Darmsanerend effect

Biggen die na de zoogtijd voer krijgen dat vermengd is met carvacrol of thymol vertonen in de gehele dunne darm een hoger villus/crypt-ratio dan de controlegroep die geen toevoeging kreeg. Dit bleek uit de toepassing van meerdere experimentele voeders. De experimentele voeders bevatten 500 en 2000 mg carvacrol of thymol  per kilogram voer.  Carvacrol en thymol verbeterden in dit onderzoek de gezondheid van de darm hetgeen met histologisch onderzoek werd vastgesteld. In geen enkele darmsectie was echter het aantal bacteriën door carvacrol of thymol verminderd. Als gevolg van de voedselinname met 2000 mg carvacrol per kilogram voer, was de concentratie carvacrol in de maag  en het begin van de dunne darm respectievelijk 521 en 5 mg per kilogram spijsbrij. De resorptie van carvacrol blijkt dus meer dan 90% te zijn.

• Antibacteriële en antimycotische eigenschappen

Vooral onderzoek naar het voorkomen van voedselbederf en groei van pathogenen heeft aangetoond dat carvacrol effectief is in het afdoden of decimeren van bacteriën, gisten, schimmels, insecten en mijten. In een in-vitropilotstudie bleek carvacrol ook het coronavirus te doden dat veelal betrokken is bij verkoudheden en griep.

Het bacteriedodend effect van carvacrol berust op het verhoogd doorlaatbaar maken van het celmembraan voor protonen en ionen, waardoor het zijn integriteit verliest en essentiële celcomponenten als nucleïnezuren en ATP weglekken. Daarbij is bij Escherichia coli aangetoond dat carvacrol het enzym ATPase remt en Hsp60 en Hsp70 (heat shock protein) induceert. Dit resulteert in een afname van de motiliteit waarbij tevens de ontwikkeling van flagella (zweepstaartjes) wordt geremd. Het antimicrobiële effect is in-vitro al tegen vele tientallen micro-organismen aangetoond en werd recentelijk via in-vitro-onderzoek nogmaals bevestigd voor vier grampositieve bacteriën: Stafyllococcus aureus, S. epidermidis, S. mutans en S. viridans, vier gram-negatieve bacteriën: Penicillium aeruginosa, Escherichia coli, E. cloacae en Klebsiella pneumonia alsmede tegen drie pathogene schimmels: Candida albicans, C. tropicalis en C. glabrata.

In-vitro- en in-vivo-onderzoek toont dat wilde oregano-olie curatief werkt wanneer muizen worden geïnjecteerd met Stafylococcus aureus. Onbehandelde muizen stierven binnen een week, maar door toediening van oregano-olie overleefde een derde van de dieren. Behandeling met monolaurine uit kokosvet resulteerde in 50% overleving hetgeen gelijk is aan met Vancomycine (antibiotica) behandelde dieren. De combinatie van wilde oregano-olie met monolaurine dat in het lichaam ontstaat uit laurinezuur (kokosolie) vertoont met meer dan 60% overleving een superieur effect. Wilde oregano-olie en/of monolaurine zouden bij de mens zowel preventief als curatief kunnen dienen tegen infecties met Stafylococcus aureus, omdat ook de resistente MRSA-bacterie gevoelig is voor wilde oregano-olie. In-vitro-onderzoek toont dat een natuurlijke mix van fenolen uit oregano een antibacterieel effect heeft op de Helicobacter pylori die verantwoordelijk wordt gehouden voor veel soorten maagklachten en -ontstekingen.

• Ontstekingsremmende en antioxidatieve eigenschappen

Orale toediening van water-ethanolextract van wilde oregano bij muizen voorkomt significant het ontstaan van gastritis binnen het “cold-restraint stress model”. Hogere doseringen van 100 en 200 mg/kg lichaamsgewicht leverden in vergelijking met de laagst gebruikte dosering van 30 mg/kg maar nauwelijks extra therapeutisch voordeel op. Er was bij de proefdieren een duidelijk verband tussen de door stress veroorzaakte gastritis en de mate van oxidatieve stress. De antioxidatieve eigenschappen van wilde oregano-olie dragen in sterke mate bij aan de preventieve eigenschappen. De antioxidatieve substanties in wilde oregano-olie zoals rozemarijnzuur, koffiezuur en diverse flavonoïden fungeren behalve direct als antioxidant tevens als iondonor voor weefselbeschermende peroxidases (POD) in het speeksel (sPOD) en de mucosa (mPOD) van het spijsverteringskanaal. Percutane toediening van oregano-olie voorkwam tevens contactovergevoeligheid voor de daarvoor vaak gebruikte teststof oxazolon. De ontstekingsremmende eigenschappen zijn echter minder dan die van hydrocortisol.

Cyclooxygenase-2 (COX-2) is het meest bepalende enzym in de biosynthese van prostaglandines. Het speelt een sleutelrol bij ontstekingen en de circulatoire homeostase waaronder het glucose- en vetmetabolisme. COX-2-expressie wordt gereguleerd door ligandafhankelijke trascriptiefactoren als de PPARs (Peroxisome Proliferator-Activated Receptors) welke behoren tot groep van celkernreceptoren. De PPARs reguleren de COX-2-expressie en vice versa. Carvacrol blijkt een krachtige suppressor te zijn van de COX-2-expressie en een activator van PPAR-alfa en -gamma. Deze eigenschappen van carvacrol zijn representatief voor de ontstekingsremmende en leefstijlcompenserende effecten en zouden in potentie het metabolisme-ontregelende effect van stress op de mens kunnen verminderen.

• Contra-indicaties

Nooit onverdund op de huid gebruiken. Oregano kan ernstige huid- en slijmvliesirritaties veroorzaken. Niet gebruiken tijdens zwangerschap en bij kinderen of uitsluitend in een hoge verdunning (1%).

• Eventuele bijwerkingen

Oregano en oregano-olie worden beschouwd als een veilig voedingsadditief in Amerika en Europa. Verder zijn er van de oregano-olie geen ongewenste bijwerkingen bekend.

Oregano-olie met carvacrol als belangrijkste inhoudsstof blijkt in acute en chronische preklinische toxiciteitsmodellen niet toxisch te zijn. Carvacrol (5-isopropyl-2-methylphenol) is niet hepatotoxisch voor ratten. Onderzoek naar de afzonderlijke oliefracties van oregano toonde aan dat carvacrol, in tegenstelling tot thymol, niet irriterend is voor de huid. Er zijn enkele gevallen bekend van een systemische allergische reactie als gevolg van inname van oregano.

De pure etherische olie van wilde oregano kan irriterend zijn voor de slijmvliezen. Derhalve wordt geadviseerd om bij directe toepassing op de slijmvliezen een concentratie van 1% te gebruiken.
Aangezien de interne dan wel orale therapeutische toepassing van wilde oregano-olie bij mensen nauwelijks onderzocht is, wordt het gebruik ervan tijdens de zwangerschap afgeraden. De Duitse Kommission E hanteert geen advies voor therapeutisch gebruik omdat volgens hen de werking onvoldoende is gedocumenteerd.

• Synergisme

Laurinezuur uit kokosolie valt in het lichaam uiteen in monolaurine dat in-vitro een met wilde oregano-olie vergelijkbaar effect vertoont op micro-organismen en synergetisch werkt zoals in-vivo is aangetoond tegen Stafylococcus aureus. In-vitro-onderzoek toont tevens een antibacteriële synergie van de fenolen uit oregano en cranberry, tegen Helicobacter pylori.

Verder is er een synergie mogelijk met probioticagebruik, omdat klinische studies en in-vivo-onderzoek bij ratten laat zien dat probiotica (Lactobacillus acidophilus) effectief lijken tegen fungale mucosale kolonisaties, door Candida glabrata en Candida albicans, in het  spijsverteringskanaal. Probiotica helpt hierbij aantoonbaar ulceraties en ontstekingen te  genezen. Daarbij is ook aangetoond dat Lactobacillus acidophilus de duur van een fungale kolonisatie vertraagt.

5. Allium sativum (Knoflook)

Kan gebruikt worden bij

Darmparasieten; perifere doorbloedingsstoornissen; cardiovasculaire aandoeningen; leverdetoxificatie

• Werking en mechanisme

Het medicinale gebruik van knoflook is van alle tijden. Niet voor niets wordt knoflook gezien als remedie tegen het verouderen. Knoflook gaat ontegenzeggelijk hart- en vaatziekten tegen, verbetert de doorbloeding van organen en weefsels, versterkt daarnaast het afweersysteem, en beschermt het lichaam tegen toxische stoffen. Bovendien is knoflook een uitstekende remedie bij uiteenlopende infecties met virussen, bacteriën, schimmels en parasieten.

• Knoflook en volksgeneeskunde

Vanuit de volksgeneeskunde is bekend dat knoflook de spijsvertering ondersteunt, dysbiose tegengaat en de eetlust bevordert. Knoflook kan de bloedglucosespiegel verlagen. Dat blijkt uit onderzoek bij dieren. Humane studies zijn minder eenduidig. Mogelijk verbetert knoflook de insuline-afgifte en zorgt het voor een tragere niet-activering van insuline.

• Werkingsmechanisme

Knoflook is rijk aan unieke zwavelhoudende verbindingen, met als belangrijkste component alliine (S-allyl-L-cysteïnesulfoxide). Het (stabiele) alliine wordt door het enzym alliinase omgezet in allicine (diallylthiosulfinaat) op het moment dat verse knoflook wordt gehakt of gekneusd. Allicine, een zeer instabiele stof, wordt vervolgens snel omgezet in meer dan honderd werkzame metabolieten (thiosulfinaten). Goede knoflookpreparaten bevatten voornamelijk alliine, dat in de ingewanden en elders in het lichaam wordt omgezet in metabolieten met een sterke medicinale werking (allicine e.a).

Knoflook beïnvloedt factoren die een beslissende rol spelen in de pathogenese en progressie van atherosclerose. Knoflook zorgt voor afname van de totaal- en LDL-cholesterolspiegel en triglyceridenspiegel, toename van het gunstige HDL-cholesterol, afname van de fibrinogeenspiegel, verlaging van de arteriële bloeddruk, toename van de fibrinolyse, remming van plaatjesaggregatie en afname van de bloedviscositeit. Allicine en S-allylcysteïne beschermen endotheelcellen en LDL-cholesterol tegen oxidatie en remmen atherosclerose mede op basis van de antioxidantprotectie. Daarnaast remt knoflook het atherosclerotische proces rechtstreeks door het tegengaan van de vermeerdering van gladde spiercellen in atherosclerotische plaques en van vetophoping in de vaatwand.

• Darmparasieten

Grieken en landen waar de Islam belangrijk is gebruiken al eeuwen knoflook tegen parasieten en bacteriën. Uit laboratoriumonderzoek blijkt dat knoflook vele virussen, bacteriën, schimmels en andere parasieten kan doden. Knoflook is dan ook werkzaam tegen darmparasieten. Zo doodt allicine dysenterieverwekkende amoeben (Entamoeba histolytica) door het blokkeren van cysteïneproteïnasen en alcoholdehydrogenasen in de amoebe.

• Antimicrobiële werking

Knoflook heeft een zeer brede antimicrobiële activiteit en is effectief tegen grampositieve en gramnegatieve bacteriën, virussen, parasieten, gisten en schimmels waaronder Candida albicans. De toxineproductie door aanwezige micro-organismen wordt eveneens door knoflook tegengegaan. Eén mg allicine komt, wat potentie betreft, overeen met circa 15 IU penicilline.

• Contra-indicaties

Wees voorzichtig met het gebruik van een knoflookextract voor en vlak na een operatie en bij het gebruik van antistollingsmedicatie (zoals warfarine, indomethacine en aspirine), aangezien knoflook de bloedstolling vertraagt. Knoflookextract is gecontra-indiceerd bij een overgevoeligheid voor knoflook en bij het gebruik van proteaseremmers tegen het HIV-virus. Knoflook kan de bloedspiegel van proteaseremmers namelijk aanzienlijk verlagen.

• Eventuele bijwerkingen

Soms leidt het gebruik van knoflookextracten (vooral in hoge doseringen) tot misselijkheid, duizeligheid, maagklachten of irritatie van de slijmvliezen in het maagdarmkanaal. Verlaging van de dosis verhelpt dergelijke klachten in de regel. Een allergische reactie is in principe mogelijk, maar is heel zeldzaam.

• Interacties

Let op bij het gebruik van bloedglucoseverlagende medicijnen (sulfonylurea), want in combinatie met knoflook kan de bloedglucosespiegel sterker dalen. Ook kan knoflookextract in theorie de werking van statines (cholesterolverlagende medicatie) en ACE-remmers (medicatie tegen hoge bloeddruk) versterken. Gebruik van hoge doses knoflookextract wordt bij het gebruik van genoemde medicatie voor de veiligheid afgeraden. Tot slot is bekend dat knoflookextract de werking van antibiotica potentieert.

• Synergisme

Supplementen die naast een knoflookextract, afhankelijk van de indicatie, ingezet kunnen worden zijn onder meer omega-3 vetzuren, vitamine E, alfa-liponzuur, antioxidanten, chlorella en een goed probioticum. Bij candidiasis en andere schimmelinfecties is caprylzuur naast een knoflookextract een goede keuze.

6. Trigonella foenum graecum (Fenegriek)

Kan gebruikt worden bij

Voor een betere spijsvertering; tegen winderigheid; tegen darmontsteking; parasieten

• Werking en mechanisme

Fenegriek was al in de 16de eeuw erkend door de Egyptenaren als medicinaal kruid. Het werd vooral gebruikt bij het mummificeren. De gedroogde zaden werden ook gebruikt in de oude Indische, Grieks- en Arabische medische praktijk.

Fenegriek wordt ook geteeld voor culinaire toepassingen. De bladeren smaken een beetje als lavas en de zaadjes hebben een bittere smaak en worden dan ook vaak in kruidenmengsels gebruikt zoals het bekende ’five spice’ mengsel dat de Chinees veel gebruikt in zijn keuken, en ze zijn een vast ingrediënt in de Georgische kruidenmix. Ook de Indiase keuken gebruikt het in combinatie met yoghurt en het is dan ook vaak een bestanddeel in de currymengsels.

• Antiparasitaire werking

De primaire antivirale eigenschappen van fenegriek komen uit het nicotinezuur dat in elk zaad wordt gevonden. Dit zuur kan parasieten vernietigen, en pokken behandelen.

• Verbetering van de spijsvertering

Fenegriek is rijk aan vitamine A, B, C en E, kalk, fosfor en ijzer. Het wordt ook veel als supplement aan bijvoorbeeld paarden gegeven omdat het weerstandverhogend werkt, de spijsvertering verbetert en een positieve werking heeft op de melkproductie van zogende dieren. Fenegriek blijkt ook een positieve werking te hebben op onder andere de slijmvliezen, de darmen en is libido verhogend Verder heeft het ontstekingswerende eigenschappen en bevordert het de galproductie.

• Contra-indicaties

De dosis voor acute vergiftiging van fenegriek is niet bekend, maar de giftigheid is laag. De LD50 van geconcentreerd fenegriekextract was meer dan 1 kg als het geïnjecteerd werd in de buikholte van ratten. Fenegriek wordt daarom gezien als veilig voor mensen, zowel bij inname als kruid als wanneer een extract wordt gebruikt. Fenegriek is verboden voor zwangere vrouwen.

• Eventuele bijwerkingen

De inname van grote hoeveelheden fenegriek (extract, zaden, thee) kan bij baby’s of hoogzwangere vrouwen leiden tot een valse diagnose van “maple syrup urine disease” (MSUD), een erfelijke stofwisselingsziekte, door de aanwezigheid van sotolon in de urine. Sotolon is een lacton en een krachtige aromastof die in fenegriek voorkomt.

Er zijn gevallen bekend waarbij fenegriek de niveaus van bloedglucose verlaagde in individuen met diabetes. Als u diabetes heeft, gebruik fenegriek dan alleen als u uw bloedglucoseniveaus onder controle heeft.

Fenegriek wordt vaak genoemd als natuurlijk middel tegen migraine. Het kan echter ook een migraineaanval oproepen, of bijdragen aan de duur en intensiteit van een migraineaanval.

• Synergisme

Fenegriekolie kan uitstekend gecombineerd worden met houtoliën en andere kruidenoliën.